Sysop: | Amessyroom |
---|---|
Location: | Fayetteville, NC |
Users: | 27 |
Nodes: | 6 (0 / 6) |
Uptime: | 43:23:13 |
Calls: | 631 |
Calls today: | 2 |
Files: | 1,187 |
D/L today: |
24 files (29,813K bytes) |
Messages: | 175,384 |
Eduardus Desidario, Edo, aliis sal:[..]
Hominibus additiciis mox verba non sufficiunt sed duces, pausis intercalaribus, semper iterum nova verba suppeditunt.
Nonne minus prosaica est oratio prorsa magno cum spatio interposito:
Le 23/09/2025 |a 02:01, t400ec a |-crit-a:
Eduardus Desidario, Edo, aliis sal:[..]
Hominibus additiciis mox verba non sufficiunt sed duces, pausis
intercalaribus, semper iterum nova verba suppeditunt.
Nonne minus prosaica est oratio prorsa magno cum spatio interposito:
Etiam, hic rhythmus sine dubio propior est illi qui in originali anglico invenitur. Num hunc "Henricus Denison" noveras?
Vale!
Desidarius wrote:
Le 23/09/2025 |a 02:01, t400ec a |-crit-a:
Eduardus Desidario, Edo, aliis sal:[..]
Hominibus additiciis mox verba non sufficiunt sed duces, pausis
intercalaribus, semper iterum nova verba suppeditunt.
Nonne minus prosaica est oratio prorsa magno cum spatio interposito:
Etiam, hic rhythmus sine dubio propior est illi qui in originali
anglico invenitur. Num hunc "Henricus Denison" noveras?
Vale!
Edus Desidario et Eduardo s.p.d.
In suis orationibus et soliloquiis Shakespeare usus est pentametris iambicis. Hic rhythmos enim verborum (quinque iambi (ictu in secundo
posito )) aptissimus est rhythmo naturali linguae Anglicae; sonat veluti pulsus cordis. Praeterea quandam nobilitatem illis sermonibus addit, a personis maioris momenti habitis.
Lingua Latina ex altera parte in suis pentametris obtemporat rhythmis
valde differentibus; non ictui obtemperat, sed longitudini syllabae.
Poesis enim Graece scripta sic fuerat, atque, etsi lingua Latina ictus habuit, Romani exemplari Graeco obsecuti sunt.
Valete qui legant, praecipue Desidarius et Eduardus.
Le 24/09/2025 |a 10:46, Ed Cryer a |-crit-a:
Desidarius wrote:
Le 23/09/2025 |a 02:01, t400ec a |-crit-a:
Eduardus Desidario, Edo, aliis sal:[..]
Hominibus additiciis mox verba non sufficiunt sed duces, pausis
intercalaribus, semper iterum nova verba suppeditunt.
Nonne minus prosaica est oratio prorsa magno cum spatio interposito:
Etiam, hic rhythmus sine dubio propior est illi qui in originali
anglico invenitur. Num hunc "Henricus Denison" noveras?
Vale!
Edus Desidario et Eduardo s.p.d.
In suis orationibus et soliloquiis Shakespeare usus est pentametris
iambicis. Hic rhythmos enim verborum (quinque iambi (ictu in secundo
posito )) aptissimus est rhythmo naturali linguae Anglicae; sonat
veluti pulsus cordis. Praeterea quandam nobilitatem illis sermonibus
addit, a personis maioris momenti habitis.
Lingua Latina ex altera parte in suis pentametris obtemporat rhythmis
valde differentibus; non ictui obtemperat, sed longitudini syllabae.
Poesis enim Graece scripta sic fuerat, atque, etsi lingua Latina ictus
habuit, Romani exemplari Graeco obsecuti sunt.
Valete qui legant, praecipue Desidarius et Eduardus.
Quod mihi dicis peregrinum est. Re vera, cum poesin lego, id plerumque
in lingua mea facio, ubi rhythmus fere dissolvitur. Shakespearem valde
amo, sed etiam scriptores recentiores, exempli gratia Dylan Thomas et
Emily Dickinson. In lingua Gallica sensum melius capio, sed verba saepe
mihi deficiunt. In patria mea haec poesis plerumque in versibus
alexandrinis scribitur. Poema in versibus alexandrinis, ut apud Victorem Hugonem, mihi plus than sensum praebet rCo mentem meam cum re
transcendenti in concordiam ponit, quasi mens mea oculum haberet, quod magiam sensuum et affectuum in poemate videret. Hic visus non ex
imaginibus constat sed ex concentibus musicis rCo ex harmonicis, ut dicam. Naturam versuum alexandrinorum intellego quasi saltationem animae.
Dicite mihi: quid lectioni vestrae his iambicis pentametris affert? Habetisne poetas qui in versibus alexandrinis scribunt? Suntne alii
vobis? Minusne his commoveamini? Et praesertim: quo modo nobilitatem sermonibus tribuitis quo hii rhythmi (iambii parametri) prolati sunt?
Desidarius wrote:
Le 24/09/2025 |a 10:46, Ed Cryer a |-crit-a:
Desidarius wrote:
Le 23/09/2025 |a 02:01, t400ec a |-crit-a:
Eduardus Desidario, Edo, aliis sal:[..]
Hominibus additiciis mox verba non sufficiunt sed duces, pausis
intercalaribus, semper iterum nova verba suppeditunt.
Nonne minus prosaica est oratio prorsa magno cum spatio interposito:
Etiam, hic rhythmus sine dubio propior est illi qui in originali
anglico invenitur. Num hunc "Henricus Denison" noveras?
Vale!
Edus Desidario et Eduardo s.p.d.
In suis orationibus et soliloquiis Shakespeare usus est pentametris
iambicis. Hic rhythmos enim verborum (quinque iambi (ictu in secundo
posito )) aptissimus est rhythmo naturali linguae Anglicae; sonat
veluti pulsus cordis. Praeterea quandam nobilitatem illis sermonibus
addit, a personis maioris momenti habitis.
Lingua Latina ex altera parte in suis pentametris obtemporat rhythmis
valde differentibus; non ictui obtemperat, sed longitudini syllabae.
Poesis enim Graece scripta sic fuerat, atque, etsi lingua Latina
ictus habuit, Romani exemplari Graeco obsecuti sunt.
Valete qui legant, praecipue Desidarius et Eduardus.
Quod mihi dicis peregrinum est. Re vera, cum poesin lego, id plerumque
in lingua mea facio, ubi rhythmus fere dissolvitur. Shakespearem valde
amo, sed etiam scriptores recentiores, exempli gratia Dylan Thomas et
Emily Dickinson. In lingua Gallica sensum melius capio, sed verba
saepe mihi deficiunt. In patria mea haec poesis plerumque in versibus
alexandrinis scribitur. Poema in versibus alexandrinis, ut apud
Victorem Hugonem, mihi plus than sensum praebet rCo mentem meam cum re
transcendenti in concordiam ponit, quasi mens mea oculum haberet, quod
magiam sensuum et affectuum in poemate videret. Hic visus non ex
imaginibus constat sed ex concentibus musicis rCo ex harmonicis, ut
dicam. Naturam versuum alexandrinorum intellego quasi saltationem animae.
Dicite mihi: quid lectioni vestrae his iambicis pentametris affert?
Habetisne poetas qui in versibus alexandrinis scribunt? Suntne alii
vobis? Minusne his commoveamini? Et praesertim: quo modo nobilitatem
sermonibus tribuitis quo hii rhythmi (iambii parametri) prolati sunt?
Ego versus alexandrinos iuvenis primo novi in una tragoedia de Racine
quam in schola legimus;
Oui, puisque je retrouve un ami si fid|?le,
Ma fortune va prendre une face nouvelle ;
(Andromaque; Racine)
Illarum linearum numquam oblitus sum.
Corneille et Moli|?re quoque alexandrinorum versuum magistri fuerunt.
Vale
Exempli gratia;
To a Skylark
By Percy Bysshe Shelley.
Hail to thee, blithe Spirit!
Bird thou never wert,
That from Heaven, or near it,
Pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.
Ed Cryer wrote:
Exempli gratia;
To a Skylark
By Percy Bysshe Shelley.
Hail to thee, blithe Spirit!
Bird thou never wert,
That from Heaven, or near it,
Pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.
Mihi in animum venit quaedam cogitatio. Hoc carmen Shellei potest in
lineas Alexandrinas disponi, parva mutatione facta; viz;
Hail to thee, blithe Spirit! FOR bird thou never wert,
That from Heaven, or near it, pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.
Hhhhmmmm!
Salvete et homines et aves!
Edus
Le 25/09/2025 |a 11:13, Ed Cryer a |-crit-a:
Ed Cryer wrote:
Exempli gratia;
To a Skylark
By Percy Bysshe Shelley.
Hail to thee, blithe Spirit!
Bird thou never wert,
That from Heaven, or near it,
Pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.
Mihi in animum venit quaedam cogitatio. Hoc carmen Shellei potest in
lineas Alexandrinas disponi, parva mutatione facta; viz;
Hail to thee, blithe Spirit! FOR bird thou never wert,
That from Heaven, or near it, pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.
Hhhhmmmm!
Salvete et homines et aves!
Edus
Duos quinque pedes per lineam numerabo. Sed sine dubio anglice melius pronuntias quam ego. Potesne mihi pedes ostendere?
Desidarius wrote:[..]
Hail to/thee, blithe/ Spirit!/\FOR bird/ thou nev/er wert,
That from/ Heaven/, or near/\it, pour/est thy/ full heart
In prof/use strains/ of un/\premed/itat/ed art.
Sex pedes iambici cuique lineae.
Edus